Kwento ng Pananampalataya

Isang tunay na kwento ng liwanag sa gitna ng dilim

Ako si Fatima, 21 taong gulang. Lumaki ako sa Jerusalem sa isang pamilyang edukado na pinahahalagahan ang Islam at tapat na ginagawa ang mga tungkulin nito, gaya ng pagdarasal at pag-aayuno. Noon, mahigpit kong sinusunod ang aking relihiyon at iniiwasan kahit ang makipag-usap sa mga hindi Muslim.

Pagkatapos kong makapagtapos ng high school sa edad na 18, masaya akong nagsimula sa unibersidad. Isang araw sa trabaho, may nagsabi sa akin tungkol sa kanyang panaginip tungkol kay Isa Al-Masih at na siya’y nagbalik-loob mula sa Islam patungo sa Kristiyanismo. Tinawanan ko lang siya. May dala siyang mga papel na may nakasulat na mga talata mula sa Bibliya, kaya’t inagaw ko ito at pinunit. Galit ako sa mga Kristiyano noon dahil naniwala akong binago nila ang Bibliya at sumasamba sila sa tatlong diyos.

Masigasig akong ginagawa ang limang haligi ng Islam, pati na rin ang Qiyam al Layl na panalangin na ginagawa mula hatinggabi hanggang bago sumikat ang araw para sa Fajr. Sa panahong iyon ng panalangin, pinaniniwalaan ng mga Muslim na bumababa ang Diyos at nakikinig sa mga panalangin.

Isang gabi, habang nasa Qiyam al Layl, tinanong ko ang Diyos, “Sino Kayo? Sino si Isa Al-Masih?” Nang gabing iyon, nanaginip ako na sinabi ng Diyos na magpunta ako at magtanong sa isang Kristiyanong pastor tungkol kay Isa. Kinaumagahan, nakatagpo ako ng isang ministro at tinanong siya, “Sino si Isa Al-Masih?”

“Siya ang Anak ng Diyos. Siya ang Diyos na nagkatawang-tao, ang tagapagdala ng kasalanan ng mundo, at Siya ay namatay para sa atin.”

Umuwi ako na naguguluhan ang isip. Sinabi ko sa sarili ko na isa lamang iyong panaginip. Paano ko babaguhin ang aking pananampalataya dahil lang sa isang panaginip?

Kinagabihan, muli akong nanalangin sa Qiyam al Layl at muling humingi ng kasagutan: “Sino si Isa Al-Masih?” Sa ikalawang pagkakataon, nanaginip ako na nasa loob ako ng isang Kristiyanong simbahan, nagdarasal sa pangalan ni Isa. Paggising ko, sinabi ko muli sa sarili ko na panaginip lamang iyon.

Sa ikatlong gabi, muling humingi ako ng sagot sa Diyos: “Sino Kayo, Panginoon?” At sa ikatlong panaginip, nakita ko si Isa Al-Masih na nakatayo sa langit, iniunat ang Kanyang mga kamay patungo sa akin. Ang Kanyang mukha ay kumikislap ng napakaliwanag na liwanag na parang pinuno ang buong kalangitan.

Pagkagising ko, ako’y umiiyak at nanginginig sa takot at pagkamangha. Tinanong ako ng aking pamilya kung ano ang nangyari, ngunit sinabi ko lamang na nanaginip ako, hindi ko sinabi ang mga detalye.

Sinimulan kong manalangin sa pangalan ni Isa Al-Masih at nagsimula akong makaranas ng mga milagro. Madalas, tuwing binabanggit ko ang Kanyang pangalan, napapaiyak ako dahil sa kapayapaan na Kanyang dala.

Isang gabi, nagulat ako nang makita kong may lumitaw na krus sa gilid ng aking kama. Muling lumitaw ito sa sumunod na gabi, at sa ikatlong gabi, muli itong lumitaw.

Lumapit ako sa pastor at ibinahagi ang lahat ng ito sa kanya. Mula noon, nagsimula akong manalangin kasama ng mga Kristiyano. Tiniyak sa akin ni Isa Al-Masih na Siya ay ipinako sa krus at namatay para sa akin.

Naalala ko pa nang una kong banggitin ang pangalan ng Ama, Anak, at Banal na Espiritu — biglang may makukulay na liwanag na lumitaw sa aking mga labi at bigla ring nawala. Natakot ako kaya’t tinawagan ko ang pastor. Nagdasal kami at binasa ang mga Awit ni David. Doon ko naramdaman ang kapangyarihan ng Panginoon at ang takot ko ay nawala, sapagkat:

“Ang ganap na pag-ibig ay nagpapalayas ng takot.” (1 Juan 4:18, MBBTAG)

Direktang nangusap sa akin ang Panginoon, at maraming nangyari sa akin na mahirap ipaliwanag at paniwalaan ng iba. Mula noon, namuhay ako sa Kanyang biyaya at awa. Sinasamba ko Siya mula sa puso, hindi dahil sa takot kundi dahil sa pag-ibig.

Tinutupad ko ang Kanyang mga utos at patuloy na lumalago sa pagbabasa ng Bibliya. Habang ginagawa ko ito, mas nakikilala ko Siya at mas lumalalim ang pagkaunawa ko sa Kanyang Salita. Ako ngayon ay isang babaeng tinawag na maging anak ng Diyos.

Nabalitaan ko rin mula sa aking kapatid na ang kaibigan niya ay naging Kristiyano matapos ring magpakita si Cristo sa kanyang panaginip. Pati ang aking matalik na kaibigan ay nagkaroon ng panaginip tungkol sa Kanya, at patuloy akong nananalangin na ibigay niya ang kanyang puso kay Cristo.

Ipinapanalangin ko rin ang aking pamilya na mahipo sila ng Diyos sa pamamagitan ng Kanyang kapangyarihan at mga milagro. Alam kong patuloy pa rin Siyang nangungusap sa pamamagitan ng mga pangitain at panaginip.

Aaminin ko, dati akong mayabang at sarado ang puso. Ngunit ngayon, tapat na akong sumusunod kay Isa Al-Masih. Tinuruan Niya akong maging mapagpakumbaba, magmahal sa iba, at ipanalangin sila. Pinili Niya akong sumunod sa Kanya at maranasan ang Kanyang kaligtasan. Iniligtas Niya ako dahil mahal Niya ako.

Napakadakila ng Kanyang sakripisyal na pag-ibig! Ang Diyos ni Abraham, Isaac, at Jacob — Siya ang Diyos ng awa na nagpadala ng Kanyang Anak para sa atin, at ng Banal na Espiritu upang gumabay sa atin.

“Ako ang daan, ang katotohanan, at ang buhay.” (Juan 14:6, MBBTAG)

Ipinapanalangin ko ang mga Muslim at ang aking pamilya na makilala nila ang Panginoon. Gusto kong mabuhay at mamatay para sa Kanya, dala-dala ang Kanyang Banal na Pangalan saanman ako magpunta.